Het is 29 april en ik zou nog een poging kunnen doen.
Een bijdrage leveren aan de bloghop van deze maand met het thema "geborgenheid."
De bedenker van het thema, Anton, heeft al eerder "gebrokenheid" aangedragen.
En dat is voor mij nu waar het precies om draait.
Op deze aardkloot is er geborgenheid nodig in gebrokenheid.
Als je later bij God bent, zul je voor eeuwig geborgen zijn.
Maar hier op aarde is er strijd, juist om geborgenheid.
Want zelfs is een kindje in de moederschoot niet geborgen meer.
Vluchten mensen voor oorlog en geweld.
Komt een man van 38 jaar, doodziek de oceaan overgestoken in de verwachting te sterven bij zijn eerdere gevluchte vrouw en vijf kinderen.
Vertel me dan over geborgenheid.
Reik me aan, waar ik het kan vinden.
Zodat ik het kan geven aan mensen, die het zoeken.
Veiligheid en zekerheid voor hun leven.
Vertel me maar dat ik somber ben.
Dat ik niet genoeg geloof. Dat ik de zwarte kant van het leven bezie.
Maar het is de realiteit.
Geborgenheid.
Geborgenheid.
Kan ik het vinden in de kerk?
Waar we 's zondags tevreden bij elkaar komen, onze liederen zingen en in slaap gesust worden met een mooie preek, die ver buiten de realiteit van het mensdom staat.
Kan ik Jezus daar vinden Die zegt:
Geborgenheid.
Kan ik het vinden in de kerk?
Waar we 's zondags tevreden bij elkaar komen, onze liederen zingen en in slaap gesust worden met een mooie preek, die ver buiten de realiteit van het mensdom staat.
Kan ik Jezus daar vinden Die zegt:
De vossen hebben holen en de vogelen des hemels nesten, maar de Zoon des mensen heeft geen plaats om het hoofd neer te leggen.
Het woord neer leggen (klino) komt nog één keer voor in het Nieuwe Testament.
Toen Jezus aan het kruis hing en riep: "Het is volbracht", zegt de Bijbel dat "Hij zijn hoofd boog en de geest gaf " (Johannes 19:30, NBG).
Dat alleen geeft de wereld geborgenheid in gebrokenheid.
En dat geeft mij geborgenheid in gebrokenheid.
@Lineke